Karakoj en Osh

Vanmorgen nog de 'berg' van Osh gedaan, nu wat relaxen in de binnentuin. De afgelopen twee dagen ben ik naar Karakoj geweest samen met een Amerikaanse schrijver Matthew Felix, ben benieuwd of hij ooit over me schrijft!. Mooi gebied in de bergen al was de wandeling eergisteren wat zwaar en leidde die tot kramp. Ach ja overgewicht en geen conditie. Mijn lijden werd verzacht door een wodka en twee worstjes aangeboden door feestende Kirgiziers (het is maar twee uur van Osh).

Prachtige bergen met allerlei soorten groen en sneeuw. Appelbomen die in bloei staan. Wel weinig wilde dieren maar veel paarden. Gisterochtend ook nog verse paardenmelk gedronken, lijkt wat op sojamelk, een soort zoete smaak. Onze chauffeur, 20 jaar, student rechten had meer belangstelling voor zijn telefoon zoals overal. Overnacht in een joert (voor toeristen) viel alles mee.

s'middags kom ik een groep van 5 toeristen tegen die rondgeleid worden door Osh, geeft me een leuke blik op met name de bazaar. Een van de 'toeristen' is de beroemdste Amerikaan van Kazachstan (Dennis Keen) en is hier voor een soort uitwisseling. De Oshe gids vertelt ook over de tradities zoals dat de bruid 40 dagen alles moet doen wat de schoonmoeder wenst. s'avonds 10 uur zie ik de vrouw van mijn guesthouse achter een grote berg noodles. Zij moet namelijk dikker worden van haar familie zodat ze er uitziet als een oma (wat ze is), ze is eigenlijk te slank! De volgende dag vertelt ze van de rellen van juni 2010 tussen Oezbeken (de oorspronkelijke bewoners van de stad) en Kirgiziers (die zijn mongoloïde), 3 dagen lang hebben ze in de kelder gezeten en het kwam tot op 200 meter. 1000 doden. Omdat ze legerwapens hebben en zelfs een tank (?) denkt ze dat de regering er achter zit. Dit verklaart waarschijnlijk ook waarom het zoontje geen Kirgizisch wil leren.